martes, 18 de septiembre de 2007

Unos acaban, otros empiezan

14 de Septiembre de 1988, 19:30 horas, Santiago de Compostela.

Datos de un dia no tan especial como unico, ni tan extraordinario como particular...es una tarde quemada por los finisimos rayos de sol que con su fuerza, logran quebrajar las formas involuntarias de las nubes.  Es un dia caluroso pero fresco, 
es el dia perfecto para caminar por una de las mas bonitas alamedas, sacar fotografias, pintar, pasear cojidos de la mano y conversar.
Aquel dia, aun recuerdo tu dulce mirada, tus ojos castaños que me penetraban, tu lisa piel, tu bonita sonrisa...recuerdo que con timida fuerza me agarrabas y con una suave voz tenue al oido me decias, -Tengo miedo, pues esto va en aumento...hoy es un dia mas, un dia mas que te quiero-. Antes de empezar, ya se me habia erizado el vello y al terminar...senti un escalofrio por todo mi cuerpo y esque, ese dia no te habia llevado para volverte a declarar mi amor, ni para dar un romantico paseo
por las sombras del paseo, no sabes cuanto senti y me dolio, decirte que ese dia lo escoji para acabar con lo nuestro.
-No me digas eso, hoy no por favor sin antes escuchar lo que pienso. Te traigo aqui, a donde nos conocimos donde nos dimos nuestro primer beso, para darte el ultimo. Lo siento Michelle, no quiero hacerte daño, pero esque la llama que sentia y me hacia vivir por ti...se a apagado.- A pesar de todo, entre sollozos y lagrimas consegui decirlo, me resulto mas complicado de lo que pensaba, pues nunca pense vivirlo y, ella...me hizo sentirme un soberano estupido pero, creo que en si, es lo mejor que podia hacer para no entorpecerle mas y que mejor pueda vivir.

Era un bonito anochecer, el sol se ponia y la Catedral se iluminaba...le di un ultimo beso como prometi mientras nuestros ojos se expresaban, con lagrimas conjeladas.

Eran las 20:00 horas del mismo dia, una relacion terminaba y a un par de kilometros en el hospital un crio nacia, como fruto de un amor que otros no tenian.

A. Garcia
5 Filosofi Legacy: Unos acaban, otros empiezan 14 de Septiembre de 1988, 19:30 horas, Santiago de Compostela. Datos de un dia no tan especial como unico, ni tan extraordinario como partic...

8 comentarios :

antía dijo...

el texto precioso tenias razon!
bss

poxo dijo...

jooo el texto es muy bonito...casi lloro y todo.. :(

Voy a coger todos tus textos y los voy a publicar... :P



BikinhOsSs monguiii


Y yo no soy quejicaa!:D

tukinha dijo...

dios.... que bonito... casi me fas xorar... é precioso !!! como fas pa escribir tan ben? queroxe...

Anonymous dijo...

Un crio nacia, como fruto de un amor que otros no tenian. Llenando a esa madre de vida, que no había llorado a pesar del dolor hasta que lo vió, y lloraba de felicidad. Y que aún hoy se estremece cuando él le hace recordar con estas cosas tan bonitas que escribe, que simplemente reflejan su interior, puro, sincero, un genio...
Bkos maestro

martitapeke dijo...

a pesar de haber nacido tu.. es una historia mu triste!

pobrecilla la pareja!

mu lindo el texto!

bikos!

EVatochiana dijo...

por unha ves,deixoche aqui 2 palabriñas e non no fotolog,q como dis ti,non me costa nada asiq.... ;)

Tioooo!incrieble como escribes cHaval!!... quedei sorprendidisima... en serio!! encantoume o texto....

Non entendo como ainda vas quitar ahora a ESo... q verdá o de as apariencias engañan!!!... pero neste caso podes estar seJuro de q para ben eh..xD

bikoss Álex e sije asi eh!!!!

walkingbythelife dijo...

Toma frase final!!! Muy buena!!!

Un saludo...creo que voy a pasar más por aquí que por el fotolog...bueno, hasta que empieces con la cámara nueva, que me imagino que nos deleitarás igual de bien!!

Un saludo

lydia dijo...

alex...espero que te vaya bien en es viajecito...


el texo precioso, es tuyo?? y por qué ese nombre....?? ya se podría hacer realidad...qva ome qva!que ahora paso!

besos